Bezpieczeństwo dostaw górą, tania oferta w odwrocie

Globtroterzy relacjonują, jak to spotkali „na głębokiej” pustyni Tuaregów z komórkami w rękach albo Papuasów w przepastnych jeszcze puszczach Nowej Gwinei z coca-colą. Nowy rapowy przebój z Harlemu jest grany w tym samym czasie na bazarach w Tunezji. Studenci mają możliwość wyjazdu na zagraniczne uniwersytety, a także korzystania z oferty edukacyjnej różnych krajów przez internet.

To niektóre pozytywne strony globalizacji gospodarczej. Podobnie jak niemal ciągły od czterech dekad rozwój światowej gospodarki, bowiem udział wymiany towarowej i usług wzrósł z ok. 15% w 1985 r. do 25% w 2020 r., czyli przed pandemią COVID-19 (dane WTO). Właśnie dzięki liberalizacji handlu, rewolucji ICT, ale i ekspansji offshoringu produkcji do gospodarek wschodzących, zwłaszcza do Chin – emanacji globalizacji.

Globalizacja ekonomiczna pęczniała, aż w wieku dojrzałym obnażyła kły.

Zakłócenia i czarne łabędzie

Indeks Giniego – miara zróżnicowania dochodów – zamiast maleć dzięki globalizacji, to rośnie. Także w bogatych krajach, w efekcie czego na tym procesie straciła klasa średnia, choć zarazem elity stały się jeszcze bardziej bogate. To jeden z powodów tego, że konserwatyści i liberałowie gubią elektorat na rzecz populistów i ruchów skrajnie prawicowych.

Sama globalizacja dostała w łeb obuchem wraz z wybuchem pandemii koronawirusa. Nagle przerwała ona model just-in-time, znany z cienkich jak brzytwa poziomów zapasów i błyskawicznych, stabilnych dos...